De zegen van je vader...

Een tijdje geleden lag ik in bed rustig wakker te worden. Mijn onbewuste gedachten schoten nog alle kanten op, zonder een bepaalde of duidelijke richting, tot het woord ‘bevestiging’ plots bleef hangen.  Bevestiging…  Iedereen is er naar op zoek, iedereen heeft het nodig.

Het was niet zomaar dat juist dit woord bleef hangen. De avond ervoor kregen wij, cursuscentrum Kasteel de Schans, van Unizo afdeling Maaseik (een vereniging voor bedrijven in onze regio) de bevestiging dat we goed bezig zijn. We waren genomineerd voor ‘bedrijf van het jaar 2015. Helaas wonnen we niet.  Maar de lovende woorden van enkele juryleden en de velen die op ons stemden deden ons goed. Met een gevoel van vertrouwen en verbinding keerden we huiswaarts.

Mijn meest intense bevestiging kreeg ik zes jaar geleden, op mijn 40-ste verjaardag. Mijn ouders waren op bezoek en we liepen met z’n drieën buiten een klein rondje. Even bij de kippen en de varkens kijken, het groen en het terrein zien, zoals zij thuis op de boerderij ook elke dag even doen. Nu moet je weten dat mijn ouders 22 jaar geleden mijn blijdschap en enthousiasme over de verhuizing naar  ‘een woongroep in een klein kasteeltje in België’ niet deelden.  En dan druk ik me nog zacht uit. Mijn vader (normaal een hele rustige man) stak zijn ongenoegen over mijn keuze niet onder stoelen of banken en noemde het een sekte. Ik corrigeerde hem en zei: ‘ Nee pap, het is een woongroep.’ ‘ Aaagh, dat is toch hetzelfde!’, was zijn reactie.

Maar doorheen de jaren veranderde hun misgenoegen. Jaarlijks hebben ze rond mijn verjaardag de ontwikkeling met eigen ogen kunnen waarnemen. Eerst kwam er verwondering voor in de plaats en later trots en respect.  Op die bewuste dag van mijn 40ste verjaardag liepen mijn vader en moeder vlak achter me, op gehoorsafstand, toen mijn moeder aan mijn vader vroeg: ‘Wat denk je… Komt Diana ooit nog terug naar de achterhoek komt wonen…?’  Het antwoord van mijn vader is het mooiste verjaardagscadeau dat ik ooit gehad heb. Hij zei: ‘Nee, ik denk het niet. Ze heeft het hier veel te goed.’  

En daarmee was alles gezegd.

Met die woorden voelde ik wat het betekent ‘de zegen van je vader’  te hebben.